Is Mijn Kind Verslaafd aan Gamen?

Ja. De Wereldgezondheidsorganisatie erkende 'Gaming Disorder' in 2018 als een gedragsverslaving met specifieke diagnostische criteria. Het wordt gekenmerkt door verminderde controle over het gamen, toenemende prioriteit die aan het gamen wordt gegeven ondanks negatieve gevolgen, en significante beperkingen in het persoonlijke, familiale, sociale, educatieve of beroepsmatige functioneren.

Er is geen magisch getal - wat meer telt, is hoe gamen het leven van uw kind beïnvloedt. Let op deze waarschuwingssignalen:\n\n• Gamen interfereert met de slaap (laat opblijven, moe overdag)\n• Dalende prestaties op school of werk\n• Zich terugtrekken uit familie en vrienden\n• Lichamelijke gezondheidsproblemen (hoofdpijn, slechte hygiëne, gewichtsveranderingen)\n• Gedragsveranderingen (prikkelbaarheid, defensiviteit)\n\nZelfs 2-3 uur per dag kan problematisch zijn als het deze problemen veroorzaakt. De belangrijkste indicatoren zijn gedragsveranderingen, verwaarlozing van verantwoordelijkheden en onvermogen om te minderen ondanks de wens daartoe.

Hoewel het misschien de voor de hand liggende oplossing lijkt, pakt gedwongen verwijdering vaak averechts uit. Het kan het vertrouwen schaden en ervoor zorgen dat uw kind meer geheimzinnig wordt of andere manieren vindt om te gamen. Een collaboratieve aanpak met duidelijke grenzen, open communicatie en alternatieve activiteiten werkt beter voor verandering op lange termijn.

Ja. Met de juiste ondersteuning kunnen de meeste mensen de controle herwinnen. De behandeling omvat vaak cognitieve gedragstherapie, veranderingen in levensstijl en het leren van gezondere copingmechanismen. Programma's zoals Lume zijn specifiek ontworpen voor herstel van gameverslaving en combineren peer support met evidence-based technieken.

Defensiviteit is een veel voorkomend teken van verslaving. Begin met empathie in plaats van beschuldigingen. Gebruik 'Ik'-uitspraken ('Ik maak me zorgen om je') in plaats van 'jij'-uitspraken ('Je speelt te veel'). Kies rustige momenten om te praten, niet direct na gamesessies. Als de communicatie geblokkeerd blijft, overweeg dan gezinstherapie of professionele hulp.

Nee. Dit is een screeningstool om u te helpen de ernst te begrijpen en te beslissen of professionele hulp nodig is. Alleen een gekwalificeerde professional in de geestelijke gezondheidszorg kan een gamestoornis diagnosticeren. Als uw kind hoog scoort op deze test, raden we ten zeerste aan een evaluatie te plannen met een psycholoog of psychiater die gespecialiseerd is in verslaving.

Vroege waarschuwingssignalen zijn onder meer: liegen over gametijd, dalende cijfers, verlies van interesse in activiteiten die ze vroeger leuk vonden, prikkelbaarheid als er niet gegamed wordt, laat opblijven om games te spelen en gamen verkiezen boven sociale interacties. Als u merkt dat 3 of meer van deze gedragingen meerdere maanden aanhouden, is het tijd om de situatie serieuzer te beoordelen. Deze test kan u helpen de ernst te evalueren.

Hoewel de spelmechanismen verschillen, volgt Fortnite-verslaving dezelfde gedragspatronen als andere gameverslavingen: verlies van controle, prioriteit geven aan gamen boven verantwoordelijkheden en doorgaan met spelen ondanks negatieve gevolgen. Het Battle Royale-formaat en de sociale functies van Fortnite kunnen het bijzonder aantrekkelijk maken voor kinderen. De testcriteria in deze tool zijn van toepassing op alle games, inclusief Fortnite, Roblox, Minecraft en competitieve games.