Czy moje dziecko jest uzależnione od gier?

Tak. Światowa Organizacja Zdrowia uznała w 2018 roku 'Zaburzenie związane z grami' za uzależnienie behawioralne z określonymi kryteriami diagnostycznymi. Charakteryzuje się ono upośledzoną kontrolą nad grami, zwiększonym priorytetem przywiązywanym do gier pomimo negatywnych konsekwencji oraz znacznym upośledzeniem funkcjonowania osobistego, rodzinnego, społecznego, edukacyjnego lub zawodowego.

Nie ma magicznej liczby - ważniejsze jest to, jak granie wpływa na życie Twojego dziecka. Zwróć uwagę na te sygnały ostrzegawcze: • Graniczenie zakłóca sen (zasypianie późno, zmęczenie w ciągu dnia) • Spadek wyników w szkole lub pracy • Wycofywanie się z kontaktów z rodziną i przyjaciółmi • Problemy ze zdrowiem fizycznym (bóle głowy, zła higiena, zmiany wagi) • Zmiany w zachowaniu (rozdrażnienie, postawa obronna) Nawet 2-3 godziny dziennie mogą być problematyczne, jeśli powodują te problemy. Kluczowe wskaźniki to zmiany w zachowaniu, zaniedbywanie obowiązków i niezdolność do ograniczenia, pomimo chęci.

Chociaż może się to wydawać oczywistym rozwiązaniem, wymuszone usunięcie często przynosi odwrotny skutek. Może to zniszczyć zaufanie i spowodować, że Twoje dziecko stanie się bardziej skryte lub znajdzie inne sposoby na granie. Wspólne podejście z jasnymi granicami, otwarta komunikacja i alternatywne zajęcia działają lepiej na dłuższą metę.

Tak. Przy odpowiednim wsparciu większość ludzi może odzyskać kontrolę. Leczenie często obejmuje terapię poznawczo-behawioralną, zmiany w stylu życia i uczenie się zdrowszych mechanizmów radzenia sobie. Programy takie jak Lume są zaprojektowane specjalnie do leczenia uzależnienia od gier, łącząc wsparcie rówieśnicze z technikami opartymi na dowodach.

Postawa obronna jest częstym objawem uzależnienia. Zacznij od empatii, a nie od oskarżeń. Używaj stwierdzeń 'Ja' ('Martwię się o Ciebie'), zamiast stwierdzeń 'Ty' ('Za dużo grasz'). Wybieraj spokojne momenty na rozmowę, a nie tuż po sesjach grania. Jeśli komunikacja pozostaje zablokowana, rozważ terapię rodzinną lub profesjonalną pomoc.

Nie. To jest narzędzie przesiewowe, które ma pomóc Ci zrozumieć powagę sytuacji i zdecydować, czy potrzebna jest profesjonalna pomoc. Tylko wykwalifikowany specjalista ds. zdrowia psychicznego może zdiagnozować zaburzenie związane z grami. Jeśli Twoje dziecko uzyska wysoki wynik w tej ocenie, zdecydowanie zalecamy umówienie się na ocenę u psychologa lub psychiatry specjalizującego się w uzależnieniach.

Wczesne oznaki obejmują: kłamanie na temat czasu grania, pogarszające się oceny, utratę zainteresowania zajęciami, które kiedyś lubiły, rozdrażnienie, gdy nie grają, zasypianie późno, żeby grać, i wybieranie grania zamiast interakcji społecznych. Jeśli zauważysz 3 lub więcej z tych zachowań utrzymujących się przez kilka miesięcy, czas poważniej ocenić sytuację. To narzędzie oceny może pomóc Ci ocenić powagę sytuacji.

Chociaż mechanika gry jest inna, uzależnienie od Fortnite przebiega według tych samych wzorców behawioralnych, co inne uzależnienia od gier: utrata kontroli, traktowanie gier priorytetowo przed obowiązkami i kontynuowanie gry pomimo negatywnych konsekwencji. Format Battle Royale i funkcje społecznościowe Fortnite mogą sprawić, że gra ta będzie szczególnie angażująca dla dzieci. Kryteria oceny w tym narzędziu dotyczą wszystkich gier, w tym Fortnite, Roblox, Minecraft i gier rywalizacyjnych.